Święto Trzeciego Maja
Treść
Trzeciego maja 1791 roku – to jedna z najważniejszych dat w historii Polski, wtedy to uchwalono konstytucję. Była pierwszą w Europie, a drugą na świecie, nowożytną ustawą zasadniczą. Dzięki niej Polakom miało się żyć lepiej i bezpieczniej. Konstytucja powołała Rzeczpospolitą Polską zamiast Rzeczpospolitej Obojga Narodów, ograniczyła władzę szlachecką, znosząc liberum veto i prawa sejmików ziemskich. Wprowadzała trójpodział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Zamiast wolnej elekcji ustaliła władzę dziedziczną. Zmiany zapisów w konstytucji miały być aktualizowane co 25 lat. Polska prawnie dowodzona konstytucją przetrwała tylko 14 miesięcy, a Polacy śnili o wolności przez cały następny wiek. Od tego pamiętnego wydarzenia mija w tym roku 230 lat. Ustawa przywracająca Święto Narodowe Trzeciego Maja weszła w życie 28 kwietnia 1990r.
Uchwalenie majowej konstytucji oraz próby reform nie zapobiegły rozbiorom Polski. Nasi przodkowie mimo niewoli, wojen, okupacji i zakazów świętowali Trzeciego Maja, często narażając swoje życie.
Każdą miłość nosi się w sercu, ale jest taka, której wyrażanie świadczy o naszym poszanowaniu tradycji, oddaniu czci ludziom, bez których nie mielibyśmy wolności – miłość do Ojczyzny. Odzwierciedleniem tego uczucia jest wywieszanie flagi, na budynkach użyteczności publicznej, ale także na naszych domach, udział w uroczystościach czy godna postawa podczas wykonywania hymnu…
Obecne czasy trochę utrudniły tradycyjne świętowanie, ale z pewnością sprawiły, że wszyscy wykazaliśmy się inwencją. Pani Wiesława Łatka, nauczycielka języka polskiego przygotowała prezentację na temat Konstytucji; jej historii i współczesnego znaczenia, a nauczyciele, wspólnie ze swoimi uczniami obejrzeli ją na lekcjach wychowawczych. Pan Krzysztof Smyda, nauczyciel muzyki przygotował uczniów do wykonania pieśni patriotycznych, tematycznie związanych z obchodzoną uroczystością. Na lekcjach języka polskiego dzieci recytowały wybrane przez siebie wiersze. Aby podkreślić uroczysty nastrój, ubrały się odświętnie, a swoje pokoje udekorowały.
Z pewnością wszyscy moglibyśmy się podpisać pod tekstem hymnu Ignacego Krasickiego:
Święta miłości kochanej ojczyzny,
Czują cię tylko umysły poczciwe.
Dla ciebie zjadłe, smakują trucizny,
Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe!
Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny.
Gnieździsz w umyśle rozkosze prawdziwe.
Byle cię można wspomóc, byle wspierać
Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać!
Zawsze, jako Polacy pamiętajmy, że dobro ojczyzny powinno być dla nas nadrzędną wartością.
Barbara Owsianka
